Ja nie mam co na siebie włożyć 4044

---

Kiedyś słyszałem w radiu bardzo zabawne wykonanie tej piosenki w tercecie: Jolanta Zykun, Jan Kociniak i Lech Ordon. To chyba pochodziło z jakiegoś programu tv, bo w latach 1970tych w komunistycznej telewizji jak na ironię masa była świetnych programów muzycznych przypominających przedwojenne szlagiery. A śpiewali je znakomici aktorzy, np. Piotr Fronczewski, Alina Janowska, Jadwiga Barańska, Ewa Wiśniewska. Ach, jakie to były wykonania! Np. "Melodja" w wyk. Wiśniewskiej (...Ktoś mi wszystkie słowa odjął/ Zabrał im sens i dźwięk, Więc wołam cie melodią..) czy Ostatnia niedziela" Petersburskiego w wykonaniu Fronczewskiego to były po prostu arcydzieła. Mam je w uszach po dziś dzień.

O, na otarcie łez i z braku oryginału Pogorzelskiej, znakomite wykonanie w programie Jaka To Melodia z 2016 r. https://www.youtube.com/watch?v=FQfVL1ojj8o

Panie doktorze, o gustach się nie dyskutuje, ale... Mnie się to wykonanie wydaje poprawne - i to wszystko. panie śpiewające są sympatyczne, ale bez ognia. Za to choreografia - jak z telewizji, państwo wybaczą brzydkie słowo - rosyjskiej, w dodatku tak gdzieś sprzed 10 lat. Tam była (i pewnie nadal jest, nie oglądam) masa programów śpiewaczych właśnie z takimi tańcami, takimi układami (także choreograficznymi...) i tak ubranymi tancerzami. Osobiście wolę już pańskie opisy Sycylii 🙂 . Bardzo udane; znaczy się - opisy Sycylii w wykonaniu pana doktora, a nie tańce a la russe.

Gdyby to jeszcze były "panie śpiewające", a nie dopasowujące ruch ust do playbacku 😉

Chociaż taka już natura programów pokroju "Jakiej to melodii" i pokrewnych tworów.

Do Krasawicy: Nie bardzo jest z czym porównywać a rosyjskich programów rozrywkowych nie znam, więc pewnie każdy pozostanie przy swoim zdaniu :-) Szkoda, że nie ma oryginału Zuli, już widzę, jak wściekle rzuca szmatkami wyjmowanymi z szafy po scenie Perskiego Oka, a rewelersi chowają się za kanapami. Cieszę się, że "Sycylia" przypadła do gustu. Polecam też "Apulię. Abruzję. Rzym" które właśnie się ukazały. I drugi tom "Ja, Tamara" w zapowiedziach na listopad. Pozdrawiam i dziękuję, że w tak zacnym miejscu spotykamy się - nie tylko nad piosenką, ale nad literaturą, także. :-)

Do pana doktora: Ano szkoda wielka, ogromna - ale co zrobić... Rosyjskich programów rozrywkowych nie polecam w żaden sposób - ani innych programów rosyjskich, jakichkolwiek, także telewizyjnych.

,,Apulia" czeka sobie na przeczytanie w kolejce lektur wakacyjnych. Ws. Tamary polecam wizytę w mieście Lublin, gdzie jest (była?) nie za duża, ale bardzo, bardzo dobra wystawa dzieł artystki. Taka na 3 godziny zwiedzania, zmęczyć się nie można, tyle że ciut tłoczno, bo w małej sali. Niedużo obrazów na niedużej przestrzeni, ale wrażenie znakomite.

No i na koniec dodam, że mamy wspólnego znajomego - że zacytuję pana doktora: ,,To jest dziecko wychowywane wśród pustych słów i pustych opakowań." 🙂 . Z kol. W. widzieliśmy się ostatnio z 10 lat temu (15? 😄 , ale - znać, znamy się 😉 . Zdaje się, że W. wyniósł się z miasta B. do miasta K. za pracą.

Pozostałych państwa przepraszam za chwilę prywaty i nieoczekiwaną korespondencję z 240252 via Stare melodie.

Jeśli chodzi o Łempicką, to jej obrazy będzie można oglądać od jutra również w Muzeum Narodowym w Krakowie - https://mnk.pl/wystawy/lempicka

A, no właśnie, to ta sama wystawa, przeniesiona z małego Lublina do dużego Krakowa. Jeśli ktoś lubi epokę, to - palce lizać. Wystawa nieduża, bardzo udana.